19.12.08

Οι λέξεις

Υπάρχουν κάποιες λέξεις κρυμμένες ανάμεσα στις άλλες, σαν χαλίκια. Δεν τις ξεχωρίζεις εύκολα, να όμως που σου κάνουν όση ζωή διαθέτεις να τρέμει σύγκορμη, στο κάθε δυνατό κι αδύνατο σημείο της... Τότε πλακώνει ο πανικός... Μια πλημμυρίδα... Μένεις εκεί δα σαν κρεμασμένος, πάνω απ' τις συγκινήσεις... Είναι μια θύελλα που ήρθε, που πέρασε, μια θύελλα πάρα πολύ σφοδρή για σένα, τόσο άγρια που δεν θα φανταζόσουν ποτέ ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο μόνο και μόνο με τα συναισθήματα... Άρα, δεν φυλαγόμαστε ποτέ αρκετά απ' τις λέξεις, ιδού το συμπέρασμά μου.
σελ. 566-567
-και τέρμα-


2 comments:

gatti said...

Πόσο πολύ θαυμάζω τους ανθρώπους που μπορούν να πουν αυτά που αισθάνομαι, τόσο καλύτερα απ΄ ό,τι θα μπορούσα να το εκφράσω εγώ...


Καλά Χριστούγεννα καλή μου Mambo.
Eύχομαι τα πρώτα Χριστούγεννα με το Αιγοκεράκι σου να είναι τα καλύτερα που έχεις ζήσει ως τώρα! (Σε προσωπικό επίπεδο πάντα, γιατί είμαι σίγουρη ότι οι "κεραίες" σου - ή μήπως τα γατίσια "μουστάκια"; - και η ευαισθησία σου δεν σου επιτρέπει να μένεις αμέτοχη σε όσα συμβαίνουν γύρω μας...)

Sisyfina said...

Καλά Χριστούγεννα gatti.. Για μένα σίγουρα είναι τα καλύτερα που έχω ζήσει μεχρι τώρα, κι ας ξενυχτάω πια μόνο στο παιδικό δωμάτιο κι ας μην πίνω κι ας καπνίζω μόνο δέκα τσιγαράκια μετρημένα.
Όσο για τα τεκταινόμενα γουστάρω και θλίβομαι, αλλά πιο πολύ γουστάρω γιατί επιτέλους κάτι σαλεύει, μια ανησυχία αναδεύει το έλος, κάτι θα συμβεί δεν ξέρω τι, αλλά μ' αρέσει.
Χρόνια Πολλά, κάνε μια κραιπάλη και για μας :)