Σημασία έχει ν' αγαπάς

Λογομαχούσα χθες με μία φίλη, σχετικά με την ανάγκη για ανταπόδοση στην αγάπη και στη φιλία. Εκείνη υποστήριζε πως είναι απαραίτητη, εγώ πάλι ποτέ δεν πίστεψα κάτι τέτοιο. Όταν αγαπάς, γιατί και στις δύο περιπτώσεις αγαπάς, δεν κάθεσαι με μεζούρες και ζυγαριές για να δεις τί έχει προσφέρει ο άλλος για να κάνεις κι εσύ κάτι αντίστοιχο. Ή να περιμένεις την ανταμοιβή σου για κάτι που του έδωσες ή του έκανες. Δεν έχει μέτρα και σταθμά αυτό το αλισβερίσι.

Μετρημένες στα δάχτυλα ήταν οι φιλίες που είχα στη ζωή μου και σαν την άμμο κύλισαν οι περισσότερες και χάθηκαν στο διάστημα. Τις έχω κρατήσει όμως μέσα μου και τις έχω προφυλάξει από ανόητα συμπεράσματα που καταλήγουν πάντα να καταδικάζουν τον άλλον και ποτέ εσένα που φτάνεις σε αυτά χωρίς καμια αντικειμενικότητα. Αχάριστος, ψεύτης, υποκριτής, εκμεταλλευτής είναι πάντα ο άλλος ποτέ εσύ. Εύκολα παίρνουμε τη θέση του θύματος και βάζουμε τελείες σε ιστορίες που μας γέμισαν με μοναδικό κάθε φορά τρόπο.

Όσο για την αγάπη, το τελειότερο συναίσθημα που τίποτα δεν μπορεί να το προσβάλλει, λίγοι πιστεύω είναι αυτοί που μπορούν να το νιώσουν, ίσως γιατί μεγαλώνουμε σε κοινωνίες που μας θέλουν τέρατα εγωισμού, επίκεντρο του σύμπαντος, υποψιασμένους προς αποφυγήν πάσης φύσεως εκμετάλλευσης, κυρίαρχους του παιχνιδιού, υλικά χορτασμένους, ψυχικά στερημένους. Τυχεροί είναι όσοι ένιωσαν το χάδι της αγάπης, άτρωτοι στα συναισθηματάκια και τα κάθε λογής κόμπλεξ που απαρτίζουν τα μονόχνωτα Εγώ, που σαν τον γερο-Λαδά κουταλομετρούν τα υπάρχοντα τους και ότι μπορούν να αρπάξουν για να δώσουν νόημα στην ύπαρξή τους.

Είναι πολύ κρίμα να χαλάνε σχέσεις επειδή είμαστε στην τσίτα μην τυχόν και εκδηλωθούμε περισσότερο από το άλλον. Αν δώσουμε κάτι παραπάνω και αρχίσουμε να κάνουμε υπολογισμούς κρυμμένοι στη γωνιά με το κομπιουτεράκι μας, έχουμε χάσει τη μπάλα, γινόμαστε μικροί και όλο και μικρότεροι με τον καιρό, ανάξιοι να αγαπηθούμε και να αγαπήσουμε. Ας μη φοβόμαστε ότι θα "πληγωθούμε" ή ότι θα μας "εκμεταλλευτούν" αλλά να φροντίσουμε καλύτερα να μην πληγώσουμε και να μην εκμεταλλευτούμε. Μην περιμένουμε ανταλλάγματα. Ο ουρανός, η θάλασσα, τα αστέρια, ο κόσμος δεν μας ζητούν τίποτα σε ανταπόδοση για να μας χαρίσουν το μεγαλείο τους. Πλούσιος είναι όποιος δίνει, όχι όποιος έχει.

Δεν της τα είπα όμως αυτά, μπορεί κάποτε να το διαβάσει αυτό ή

Το παρακάτω κείμενο, που είναι από τη σουφική παράδοση

Κάποτε ένας πήγε και χτύπησε την πόρτα του Αγαπημένου. Ο Αγαπημένος τότε ρώτησε: "Ποιός είναι;" και τότε εκείνος απάντησε: "Εγώ!" Τότε η φωνή του Αγαπημένου απάντησε: "Εδώ δεν υπάρχει χώρος για ΜΕΝΑ και για ΣΕΝΑ." Και η πόρτα έμεινε κλειστή.
Μετά απο έναν χρόνο μοναξιάς και περιπλάνησης ο άνθρωπος ξαναπήγε στη πόρτα του Αγαπημένου και την ξαναχτύπησε.
Τότε η φωνή του Αγαπημένου ξαναέκανε την ίδια ερώτηση: "Ποιός είναι;" Και ο άνθρωπος απάντησε: "ΕΣΥ!"
Τότε η πόρτα του άνοιξε μονομιάς..