Κάθε χρόνο και νωρίτερα τα Χριστούγεννα. Ήδη από τις αρχές Δεκεμβρίου βλέπουμε στολισμένα δέντρα, λαμβάνουμε ευχές, ποτάμια φωτός διαχέονται σε σπίτια, δρόμους, πάρκα, πλατείες, ο εγκέφαλος φρεσκοπλυμένος έχει μέσα μόνο Δώρα.
Δέκα μέρες έμειναν μέχρι τα Χριστούγεννα -ημερολογιακά έτσι; γιατί κοντεύουν να καταντήσουν σαν το Καρναβάλι της Πάτρας. Να δεις που θα ξημερώσει εκείνη η μέρα και θα έχουμε ήδη βαρεθεί όλο αυτό το χριστουγεννιάτικο κόνσεπτ τόσο πολύ, που δεν θα έχουμε καμία όρεξη να γιορτάσουμε, άσε που δε θα υπάρχει μία. Θα περιμένουμε καρτερικά, σαν καλοί χριστιανοί, τα δάνεια μεθεόρτιας μελαγχολίας.
3 comments:
ε ναι.να σκεφτεις οτι ανετα θα ξεστολιζα το δεντρο να το παω στην αποθηκη.(μα με κουρασε ολος αυτος ο ογκος )αλλα ετσι θα ανοιξω πολεμο με τα παιδια μου και αυτο δεν με συμφερει καθολου μα καθολου.
γαμωτ.
Κι εγώ για ν' αποφύγω τον πόλεμο με το Σ. συμβιβάστηκα να φωταγωγήσουμε ένα καραβάκι αμφιβόλου είδους και νοήματος και να διασπείρουμε κάτι χρυσοποίκιλτες μπάλες -η-χαρά-της-τραγουδίστριας.
δάνεια μεθεόρτιας μελαγχολίας
Μην τους δίνετε ιδέες. . .
Post a Comment