26.11.08

Η νιότη

Ανακαλύπτεις τόση γελοιότητα σ' όλο το γελοίο παρελθόν σου, τόση απάτη κι ευπιστία, που θα 'θελες ίσως να πάψεις απότομα να 'σαι νέος, θα 'θελες να περιμένεις τη νιότη ν' αποσπαστεί, να την περιμένεις να σε προσπεράσει, να την κοιτάς να φεύγει, να ξεμακραίνει, να δεις όλη της τη ματαιοδοξία, να βάλεις το δάχτυλο στο κενό της, να την κοιτάς να ξαναπερνάει πάλι από μπροστά σου κι έπειτα ν' απέλθεις κι εσύ, να 'σαι σίγουρος πως έφυγε για τα καλά η νιότη σου, και τότε ήσυχα, από μεριάς σου, εσύ μ' εσένα, να ξαναπεράσεις σιγά σιγά απ' την άλλη μεριά του Χρόνου, για να δεις στ' αλήθεια πώς είναι η άνθρωποι και τα πράγματα.
σελ. 341

2 comments:

balabala bambaluna ( pink, of course ) said...

ΑΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΣ. ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΠΡΑΓΜΑ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ. ΤΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΜΕΝΑ, ΣΙΓΟΥΡΑ ΩΣ ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ.
Β.Β.

Sisyfina said...

Δεν ξέρω αν ο Σελίν ήταν καταθλιπτικός, σίγουρα η φύση του ήταν μελαγχολική και πεσιμιστική, πιστεύω πως κατά βάθος ήταν βαθιά ανθρωπιστής και γι' αυτό κατέληξε μισάνθρωπος, ρατσιστής, φασίστας κτλ. Τον απογοήτευσε το είδος μας, η υπερευαισθησία και η οξύνοιά του πολλαπλασίασαν τη συντριβή και μετά "παραιτήθηκε". Έτσι νομίζω. Και ο Σαρτρ άνθρωπος του καιρού του, βαθιά ανθρωπιστής ήταν ο πρώτος που μίλησε για τη ναυτία της ύπαρξης. Η αγάπη και η επίγνωση τον οδήγησαν στην αποστροφή.