4.5.09

Χριστέ Τσε Τσύριε


Θέλω να κάνω ένα tatoo. Ο Σ. δεν θέλει. Δηλαδή δεν μου λέει "δεν θέλω", μου λέει "κάνε ότι θέλεις". Αλλά δεν του αρέσουν τα tatoos. Αν κάνω αυτό που θέλω, θα τον δυσαρεστήσω κι έτσι δεν θα ευχαριστηθώ ούτε κι εγώ.
Αν δεν κάνω αυτό που θέλω θα δυσαρεστηθώ μόνον εγώ. Είμαι ελεύθερη να επιλέξω, αλλά δεν έχω επιλογές.
Ουσιαστικά ούτε ελεύθερη είμαι γιατί είμαι παντρεμένη και "έσονται οι δύο εις σάρκα μία"
ότι μου ανήκει του ανήκει κτλ. Κι έτσι αποφασίζω ότι δεν είμαι απολύτως ελεύθερη να αποφασίσω για το σώμα μου.
Ήθελα να κάνω τον Τσε γιατί είναι ο προσωπικός μου Ιησούς, αλλά τον Σ. τον χαλάει να βλέπει τον Τσε κάθε μέρα πάνω μου ("γιατί δεν κάνεις την Κανέλλη;" μου είπε).
Μετά σκέφτηκα τη γλώσσα των Rolling Stones, καλύτερο. Και τελικά αυτά τα δύο που θεωρώ ότι με εκφράζουν καθώς αντιπροσωπεύουν επανασταστικότητα, ροκ κατάσταση,το ατίθασο του πράγματος, δεν με αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα εφόσον δεν θα το χτυπήσω το tattoo, ή το αντίστροφο. Δηλαδή η απόφασή μου δικαιώνει την επιλογή μου, αλλά όχι την ύπαρξή μου.
Μήπως είμαι κότα;

8 comments:

kukuzelis said...

Ρητορική βέβαια η ερώτησή σας, αλλά όχι (δεν ακούγεστε σαν κότα). Μιλώντας σαν ξένος, παρατηρώ ότι ο μεν Τσε εκτός από σύμβολο είναι και ωραίος άντρας (κατά το φροϋδικό πούρο), η δε γλώσσα, εκτός από σύμβολο των Στόουνς, είναι κι η γλώσσα του Τζάγκερ. Ο σύζυγος μάλλον θα αισθανθεί περίεργα με έναν άλλον άντρα (έναν νεκρό ή έναν ηλικιωμένο) διαρκώς παρόντα στο σπίτι σας (και το σώμα σας)... Με την Κανέλλη θα ήταν ακόμα χειρότερα. Έτσι είναι το φαντασιακό: Δίκοπο μαχαίρι... Ελπίζω να μην ενοχληθείτε αν δηλώσω, εν κατακλείδι, ότι μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσθε.
*

kukuzelis said...

Και να μην ξεχάσω: Πάναζια μου, Πάναζια μου. Ηντάνε μωρέ τουτανέ α που θέτε να κάμετε; Απ την άλλη όμως ξα σας.
*

Sisyfina said...

Ναι ναι ναι ναι... ξα μου κι αλίμονός μου.
Άχ! πάει, το χάσαμε το τατού πατριώτη...

gatti said...

Aπορώ πού είναι το δίλημμα και οι ενδοιασμοί! Κάνε και τα δύο και θα είσαι ΟΚ! Παρεμπιπτόντως, αν κάποια στιγμή μου ερχόταν κι εμένα η επιθυμία να κάνω τατουάζ αυτά τα δύο θα ήταν τα πρώτα που θα σκεφτόμουν (το τρίτο θα ήταν το τριφύλλι).

Και μένα μου αρέσει ΠΟΛΥ ο τρόπος που σκέφτεσαι και ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ο τρόπος που αποτυπώνεις τις σκέψεις σου! Το ξέρεις άλλωστε...

Φιλιά! :**

Sisyfina said...

Gatti μου μπορεί να είμαι σε ασυμφωνία με το χαρακτήρα μου αλλά σέβομαι το άλλο μου μισό, γι' αυτό δεν θα το κάνω, εκεί ο ενδοιασμός.
(Εκτός κι αν ασκηθεί διπλωματική πίεση από το ποστ)
Σ' αρέσει κι εσένα ο τρόπος που σκέφτομαι;
Μα τον Τουτάτη, είναι τρελοί αυτοί αυτοί μπλόγκερς!

Sisyfina said...

"αυτοί οι μπλόγκερς" εννοούσα

ε said...

α μισο λεπτο κι εμενα μ αρεσει ο τροπος που σκεφτεσαι (και δεν ειμαι μπλογκερ)

υγ
δεν εισαι κοτα

Sisyfina said...

Και τί είσαι λοιπόν αγαπητή ε σκέτοε;