Το ζουζούνι έχει ξυπνήσει από το χάραμα, βρέχει, μουντός καιρός η πλήξη μας δαγκώνει ανελέητα. Ξαφνικά βάζω μουσική, τη δυναμώνει τέρμα, αρχίζουμε να χορεύουμε, κοιτάζω έξω, σταμάτησε η βροχή, βγήκε δειλά ο ήλιος για λίγο, φέρνω κουδουνίστρες και μαράκες για να ενισχύσω το κέφι, μου δίνει μία με το όργανο στη μύτη με ξεραίνει, κουκουλώνεται με τη πιτζάμα της στον παροξυσμό της τρέλας, τρέχει πέφτει και χτυπάει στο πρόσωπο.
Συμπέρασμα: Μην απελπίζεσαι πριν αποδειχθεί ότι υπάρχουν και χειρότερα που θα στο επιβάλλουν.
Και ο ήλιος δεν λάμπει για πολύ.
FUCK βαρέθηκα να κρυώνω!
2 comments:
Θα έλεγα ότι ο χορός σας είναι "στροφή και ζημιά". Μάλλον όμως είναι αποτυχημένο χιούμορ, οπότε θα πω απλά πως "συμβαίνουν αυτά".
ΥΓ. Είναι απίστευτο πώς ταιριάζεις τις φωτογραφίες με τα κείμενά σου!
ΥΓ1. Κι εμένα μου την έχει δώσει που δεν λέει να φτιάξει ο καιρός. Κι ας είμαι του χειμώνα και όχι του καλοκαιριού! Νισάφι πια!
Πρώτη φορά φέτος δεν μ' ενόχλησε ο χειμώνας, αλλά μου τη φύλαγε στο τέλος ο πούστης!
Post a Comment