Μία αλυσίδα τυχαίων "δράσεων" με οδήγησε απόψε στον καταπληκτικό "'Αμλετ" του Almereyda, παραγωγής 2000, για τον οποίον δεν είχα διαβάσει/ακούσει ούτε λέξη.
Σε αυτή τη σκηνή, έφαγα φλασιά με την απάντηση στο αιώνιο ερώτημα, που μου ήρθε στη φράση "σάρκα προορισμένη για τον πόνο" (ή κάτι τέτοιο).
Είναι δεδομένη η ανθρώπινη οδύνη, η ανθρώπινη διάνοια, η ανθρώπινη σκληρότητα. Παραμένεις για την αναμέτρηση ή από δειλία για το άγνωστο. Όλα τ' άλλα είναι υπαρξιακή γκρίνια.
11 comments:
Έχεις σκεφτεί να αυτοκτονήσεις;
Όχι ακόμα. Εσύ;
Σκεφτόμουν τη δική σου αυτοκτονία, μετράει;
Όχι, προσπάθησε πάλι.
Ok, εξάλλου με τόσο καταθλιπτικό μπλογκ που έχεις, δε θα είναι και πολύ δύσκολο.
Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη η ακρογιαλιά
αν με διάβασες λιγάκι
πάρε αντικαταθλιπτικά
Bitter pill to swallow
Slidin' down my throat
Bitter pill to swallow
How it makes me choke
How the hell am I gonna find
Happiness and peace of mind
When I'm losin' all the time?
Yes... bitter
Don't you ever call me
I don't wanna see your face
Don't you dare to call me
Don't darken up this place
What the hell d'ya expect from me?
Emptiness and misery
Took it all away ya see
Yes... bitter
Ooh it means nothin' to me
Ooh you mean nothin' to me
Ooh it means nothin' to me
I paid the price
Sacrificed
Sacrificed...
Bitter pill to swallow
How can I abide
The taste of rage and anger
Burnin' me inside?
How the hell
Will it ever change?
Slowly drivin' me insane
Let me cover up this pain
Yes... bitter
When I'm feelin' low
And there's no place to go
And I'm on my knees
Fallen back down on the floor
And I've had enough
And the situation's tough
And I'm hangin' on
By my nails
Holdin' on... hopin' I won't fail
This is what reality is made of can't
You see I'm relatively twisted
Laid myself upon you
Underneath your feet
Laid myself upon you
Didn't that look sweet?
Finally the truth has come
Guess I know it all along
Nothing else I could have done
Yes ...
Bitter
Bitter
I'm bitter
So bitter
Α, δεν παίζω κλέβεις! Πώς θα πάθω κατάθλιψη και θα σκεφτώ την αυτοκτονία, άμα γελάς;
Πώς να μην γελάσω αφού στο ρόλο του κακού είσαι μια αποτυχία;
Εξάλλου, δεν είναι η πρώτη φορά που μου λένε ότι το μπλογκ μου είναι καταθλιπτικό. Ο άντρας μου έχει την ίδια άποψη!
Μα ουδέποτε υποδύθηκα την κακιά, σε ρώτησα μόνο αν έχεις σκεφτεί ποτέ να αυτοκτονήσεις, διότι διαβάζοντας το μπλογκ σου, για πρώτη φορά, αυτήν ακριβώς την εντύπωση αποκόμισα κι εγώ, ότι δηλαδή είσαι ένα βήμα πριν την αυτοκτονία. Όλα τα σχόλιά μου ήταν χαλαρά και με μια αμυδρή αίσθηση του αστείου. Μάλιστα, με το βιντεάκι "To be or not to be?" σκέφτηκα να σε ενθαρρύνω λιγάκι, ώστε να χαμογελάσεις και ο λόγος που συνεχίζω να και σου απαντώ είναι διότι επιδεικνύεις αίσθηση χιούμορ· άλλοι, σε ανάλογη περίπτωση, διαγράφουν και υβρίζουν αδιακρίτως οτιδήποτε ανώνυμο ή ψευδώνυμο θίγει την αισθητική τους. Πάντως, αυτό το «Όχι ακόμα», πρέπει να το προσέχεις. Καληνυχτούδια στον άντρα σου. ;-)
Το είπες και μόνη σου, περίμενες βρισιές και εισέπραξες χαμόγελο. Πόσο κοντά στην αυτοκτονία είναι αυτό;
Το "όχι ακόμα" είναι νομίζω μια έντιμη και ρεαλιστική απάντηση για οποιονδήποτε σέβεται τη ζωή.
Καλή συνέχεια ;)
Post a Comment