28.2.13

Κοίτα το πουλάκι


Κόκκινα καλτσάκια, χάλια μαλλί, άθλιος διάκοσμος. Χαμόγελο της επιτυχίας. Πρέπει να είναι ακόμα χούντα, ή λιγο μετά. Ηράκλειο Κρήτης, στο σαλόνι, πάνω στον μπουφέ. Είμαι χαρούμενη. Η φωτογραφία έχει αρχίσει να καίγεται από την έκθεση στο φως τόσων χρόνων. Η φωτογραφία μυρίζει παλιό συναίσθημα που κρύφτηκε. Κόκκινα γαρίφαλα γέρνουν να φιλήσουν το σκοτάδι. Τίποτα απ' όσα απεικονίζονται δεν υπάρχει πια. Το κοριτσάκι με το άσπρο φόρεμα δεν υπάρχει πια. Υπήρξε, λες, μόνο για να βγει αυτή η φωτογραφία που άρχισε να εμφανίζει διάφορες σκιές, διαδρομές στης μοίρας το υφάδι. Γερνάει η φωτογραφία μαζί με την ατόφια χαρά, το έκπληκτο σήκωμα των φρυδιών, το κουκούλι της αθωότητας. Αλλά εγώ ζω μέσα σ' αυτό το άσπρο φόρεμα. 


*συμμετοχή στο αφιέρωμα του βιβλιοθηκάριου
γράφουν επίσης οι:

Τσαλαπετεινός: Μοναχοπούλι
Σημειωματάριο: 

7 comments:

Γιώργος Κατσαμάκης said...

Το κοριτσάκι αυτό σαφώς και υπάρχει- τα μάτια του ή το χαμόγελό του σήμερα είναι ένα καθρέπτισμα μιας κιτρινισμένης φωτογραφίας

υγ: ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή

Nefosis said...

Μοιάζει να μην έχουμε τίποτα κοινό με τα παιδιά που υπήρξαμε, αλλά αυτά τ' αναιτιολόγητα χαρούμενα πρόσωπα είναι οι αρχιτέκτονες μας. Κατά κάποιο τρόπο, οι γονείς μας. (δεν είναι χάλια το μαλλί. Λίγο ξεχτένισμα και θα είναι σούπερ)

KidsCloud.gr said...

Kι αυτά τα χεράκια πάνω στα γόνατα...
Σίγουρα υπάρχει αυτό το κοριτσάκι. Ίσως παίζει μαζί σου κρυφτό κάποιες φορές! :)

Sisyfina said...

Να που φτιάχτηκε άλλο ένα ποστ από τα σχόλια με λέξεις-κλειδιά το "καθρέπτισμα" τα "παιδιά-γονείς" το "κρυφτό" και την επιείκεια σας.
Ευχαριστώ πολύ κι εγώ :)

Σταυρούλα said...

Τα μάτια που κοιτούν έτσι παιχνιδιάρικα υπάρχουν ακόμα. Μπορεί καμιά φορά να ξεχνάνε τον τρόπο αλλά υπάρχουν εκεί όπως το κρυμμένο τώρα χαμόγελο :)

Polyanna said...

Αυτο το βλέμμα δε χάνεται κι ας πέρασαν απο πανω του χρόνια και σκοτούρες:) Το κοριτσακι απλά παίζει μαζί σου κρυφτό:P Ευχαριστούμε που έγραψες κι εσύ στην παρέα μας!

roubinakiM said...

Ευτυχώς που εστιάζετε στο άσπρο φορεματάκι...για να προχωράμε