27.4.13

Ορίζοντας



το σημείο της διαδρομής που παύεις να κοιτάς μπροστά και κοιτάς πίσω
λες και σε κυνηγάνε αυτά που άφησες
μετράς απουσίες
-δεν ξεμπερδεύεις εύκολα με τις απουσίες-
νιώθεις μια παράξενη δύναμη 
θλιμμένη δύναμη

ό,τι έκανες σ' έφτιαξε
κι αυτά ακόμα που κατέστρεψες

προχωράς όλο και πιο αμήχανα
γνωρίζοντας











1 comment:

roubinakiM said...

διαδρομή κάπου στη μέση κομ-μένη