Καλή Ανάσταση!

Γιατί κι ο πόνος

στα ρόδα μέσα, κι' ο επιτάφιος θρήνος

κ' οι αναπνοές της άνοιξης που μπαίναν

απ' του ναού τη θύρα, αναφτερώναν

το νου τους στης Ανάστασης το θάμα

και του Χριστού οι πληγές σαν ανεμώνες

τους φάνταζαν στα χέρια και στα πόδια

τι πολλά τον σκεπάζανε λουλούδια

που έτσι τρανά, έτσι βαθιά ευωδούσαν!

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ: «Στ' Οσιου Λουκά το μοναστήρι»

Χάθηκε αυτός ο οδοιπόρος

Είχε συνάξει λίγα φύλλα

ένα κλαδί γεμάτο φως

είχε πονέσει

Και τώρα χάθηκε...

Αγγίζοντας αληθινά πουλιά στο έρεβος

αγγίζει νέους ουρανούς

η προσευχή του μάχη

Εαρ μικρό έαρ βαθύ έαρ συντετριμμένο

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ: «Ασμα μικρό»