Η δειλία

Θα 'λεγε κανείς ότι μπορεί πάντα να βρεθεί για οποιονδήποτε άνθρωπο ένας κάποιος λόγος για τον οποίο είναι έτοιμος να πεθάνει, και μάλιστα αμέσως κι ευχαρίστως. Μόνο που δεν του παρουσιάζεται πάντοτε η ευκαιρία του να πεθάνει ωραία, η ευκαιρία που θα του άρεσε. Πάει λοιπόν κι αυτός να πεθάνει όπως μπορεί, όπου λάχει... Μένει κει δα ο άνθρωπος, πάνω στη γη, κι όλος ο κόσμος τον παίρνει για κόπανο συν τοις άλλοις και για δειλό, ενώ του λείπει μόνο η πεποίθηση. Είναι φαινομενική η δειλία.

σελ. 386