3.12.08

Ο θάνατος

Και τόσους αιώνες τώρα, βλέπουμε τα ζώα μας να γεννιούνται, να τυραννιούνται και να ψοφάν μπροστά μας, δίχως να συμβεί ούτε σ' εκείνα τίποτα σπουδαίο, εκτός απ' το να ξαναπαίρνουν τη σκυτάλη της ίδιας ανούσιας χρεοκοπίας, εκεί που τόσα άλλα ζώα την είχαν αφήσει. Θα 'πρεπε πάντως να το 'χαμε καταλάβει. Αδιάκοπα κύματα άχρηστων όντων έρχονται απ' τα βάθη των χρόνων να πεθάνουν διαρκώς μπροστά μας, κι όμως μένουμε κει δα, ελπίζοντας κάτι... Ούτε το θάνατο να σκεφτούμε δεν είμαστε άξιοι.
σελ. 390

4 comments:

Μαρία Δριμή said...

Όλα αυτά είναι από τον Σελίν; Κι εγώ έχω υπογραμμίσει το μισό βιβλίο. Προς το παρόν το έχω δανείσει, μόλις όμως το πάρω πίσω, νομίζω ότι θα κάνω αρκετές αναρτήσεις.
Τώρα διαβάζω τον "Άνθρωπο χωρίς ιδιότητες" του Ρόμπερτ Μούζιλ. Είναι εφάμιλλο στο λόγο και στην αυτοτέλεια των φράσεων (καθεμιά είναι από μόνη της ένα φιλοσοφικό ζήτημα).

Sisyfina said...

Ναι είναι από "Ταξίδι στην άκρη της νύχτας". Και άφησα κατά μέρος τα καυστικά αστεία και τα αποσπάσματα που δένουν με τα νοήματα του συνόλου, όπως την καταπληκτική ιστορία των Ανρούιγ και της "βιλίτσας τους" ή τους σπαρταριστά ζωντανούς διαλόγους. Τί να πρωτομεταφέρεις από ένα κομψοτέχνημα;
Τον "Άνθρωπο χωρίς ιδιότητες" είχα επιχειρήσει να τον διαβάσω πριν από μία οκταετία και σκόνταφτα συνέχεια σ' έναν απροσπέλαστο τείχο πυκνών νοημάτων και ομορφιάς, δεν τα κατάφερα. Ίσως ήρθε η ώρα του..
Σ' ευχαριστώ που πέρασες.

gatti said...

Eίναι τόσο σημαντικό λοιπόν το βιβλίο του Σελίν; Και δεν το έχω διαβάσει ακόμα... Θα το αγοράσω οπωσδήποτε τώρα τις γιορτές.

Χαθήκαμε καλή μου mambo tango.

Kαλά να περνάς!
Φιλιά στην κούκλα σου! :)))

Sisyfina said...

Ένα φωτεινό πνεύμα στο έρεβος.
Sms στιχομυθία με φίλο:
-"Σούπερ κλαυστικός!"
-"Καταθλικτικός!"

Πολλά φιλιά, καλές γιορτές, χαρούμενη η χρυσή πρωτοχρονιά!