26.1.09

Σολαρισφολάρις


Κλαίω τρεις ώρες από τη ζωή μου (σε τρεις δόσεις) για το Σολάρις του Ταρκόσφσκι.Μερικές ταινίες ντρέπομαι που δεν τις έχω δει και το Σολάρις ήταν μία απ’ αυτές. Ήταν μία οφειλή και παρ’ όλο που με βύθιζε σε έναν ωκεανό νύστας την είδα όλη (σε τρεις μέρες).
Καλά, προς το τέλος άρχιζα να εκνευρίζομαι τόσο, που έφτυνα τα φλούδια των ηλιόσπορων στην οθόνη.
Και εντάξει, πες ότι δεν το κατάλαβα, πες ότι είμαι άσχετη, πες ότι δεν είμαι μασίφ κουλτουριάρα, έχω κενά. ΟΚ.
Αυτός ο ρημαδοψυχολόγος (ή ψυχίατρος;) ο πρωταγωνιστής ήταν φυσικό που έκανε ολόκληρο ταξίδι στο Διάστημα χωρίς να προσφέρει καμιά υπηρεσία σε κανέναν ούτε καν στον εαυτό του βολοδέρνοντας τόσες ώρες αψυχολόγητος σαν καθυστερημένο ρακούν, τη μια με τις πιτζαμούλες του, την άλλη με τα σώβρακα ή τα κολάν σ’ ένα διαστημικό σταθμό που μεταξύ άλλων ανέσεων διέθετε και πολυέλαιο, ενώ κεριά άναβαν κανονικά σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας;
Ευχαριστώ μετρ, αλλά δεν θα πάρω, μου 'χει φύγει το σαγόνι.

8 comments:

mamma said...

Αν κατάλαβα καλά, να μην την δω την ταινία, ναι;

Sisyfina said...

Προτείνω να τη δεις με τον κολλητό σου και να μας μεταφέρεις τους διαλόγους σας πάραυτα.

mamma said...

Την τελευταία φορά που με άφησε να διαλέξω ταινία ήταν "ο Τρελλός Πιερό" ή κάπως έτσι με τον Ζαν Πωλ Μπελμοντό. Δεν σου περιγράφω!

Sisyfina said...

Ε μα αυτό θέλω γλυκιά μου, να μου περιγράψεις!

gatti said...

Χαχαχα! Κι εγώ τις ένοιωθα αυτές τις τύψεις για ταινίες που θεωρούνται σπουδαίες και δεν έχω αξιωθεί να τις δω, αλλά όχι πια.

Εχω γίνει αναίσθητη και χαίρομαι γι΄ αυτό!

Φιλιά!

:)))

Sisyfina said...

Εμένα με δουλεύει ψιλό γαζί ο σύζυγος για κάτι τέτοιες ταινίες, κάτι ασπρόμαυρες, κάτι κουλές στο κανάλι της Βουλής, αλλά νταξ, έχουμε κι ένα κριτήριο, το κακό να λέγεται!

ε said...

α ωραια σας πετυχα σε σινεφιλ στιγμες. :)
μου θυμισατε μια φιλη που μου περιεγραψε πως ηταν η καινουργια ταινια του αγγελοπουλου η σκονη του χρονου νομιζω λεγεται.

με αυτο το "ρακουν με τις πιτζαμουλες-σωβρακο-κολαν" ακομα γελαω. αυτος ο συζυγος ειναι τυχερος που σας εχει, και σιγα μη σας δουλευει.

Sisyfina said...

Ευχαριστώ καλή μου ε για την εκτίμηση, δεν ξέρω αν τη συμμερίζεται ο σύζυγος αλλά το σίγουρο είναι ότι ήξερε τί έπαιρνε. Πρίν παντρευτούμε (εποχή-που-δε-χαλάμε-χατήρια)τον έπεισα να πάμε σε μια συναυλία του Wim Mertens. Mου άρεσε πολύ η μουσική του αλλά δεν γνώριζα ότι νόμιζε πως μπορούσε να τραγουδήσει κιόλας! Τραγουδούσε σε μια δική του γλώσσα με λαρυγγισμούς σα να πνιγόταν και να μην του έφτανε ο αέρας. Για τιμωρία μου μείναμε μέχρι τέλους, περιττό να σου πω ότι ακόμα μου το χτυπάει.