Ψάχνω δουλειά. Αρχικά εστίασα στο "επάγγελμά" μου, τώρα όμως (που είδα την μεγάλη εικόνα) ψάχνω ό,τι να 'ναι. Έχω συναντήσει κάτι απίθανους τύπους.
Περίπτωση 1η: Η γαλέρα
Εστιάτορας, μού έχει πει τα πάντα, εκτός από το πόσο θα παίρνω (30 τη μέρα, χωρίς ένσημα, χωρίς tips) για να κάνω τη σερβιτόρα, κάτι "ψιλοαγγαρείες", ενώ δεν παραλείπει ν' αναφέρει ότι "8ωρο δουλεύουν μόνο σε γραφείο" και "το χειμώνα είναι πίκρα, δεν έχει πολλή δουλειά".
Κι επειδή δεν έχει πολλή δουλειά (χεστήκαμε κύριος, κλείστο το μπουρδέλο σου), θα πρέπει αυτός ο μάγκας να έχει σερβιτόρα/καθαρίστρια χωρίς ασφάλιση και να της παίρνει και τα tips.
Ευτυχώς δεν είμαι τόσο απελπισμένη, του γέλασα κατάμουτρα κι έφυγα ενώ είχε πάρει ανάποδες.
Περίπτωση 2η:Οι χαρούμενοι κολοκυθοκεφτέδες
Γελαστός και ενθουσιασμένος τύπος, προσπαθεί να μου εξηγήσει ότι δεν αρκεί να είμαι μόνο καλή στη δουλειά μου, αλλά και ν' αγαπάω αυτό που κάνω, τουτέστιν να σερβίρω μεζεκλίκια τρελαμένη από ικανοποίηση για την προσφορά μου στον πελάτη, γιατί αν δεν συμβαίνει αυτό, θα το καταλάβει και δεν θα ξανάρθει.
Ε, λέω εντάξει, ας πάει και το παλιάμπελο "η πιο καλή γκαρσόνα είμαι εγώ" αλλά Όχι κύριοι ένορκοι, δε φτάνει να πέφτεις σε έκσταση, παίρνοντας παραγγελίες για ντολμαδάκια και σαγανάκι, πρέπει να μπορείς να δουλεύεις και το πρωί, αλλά και το βράδυ, ενίοτε μέχρι αργά δλδ εχμ.. δεν υπάρχει ωράριο, κοντολογίς, άσε την οικογενειά σου και έλα σε μας που είμαστε μια ωραία οικογένεια, δες πώς την καταβρίσκουμε με τις γεμιστές τις πιπεριές.
Περίπτωση 3η: Αρνήσου το παιδί σου
Υπεύθυνη σε κατάστημα, όλα καλά, όλα ωραία, αλλά τί γίνεται στην περίπτωση που θ' αρρωστήσει το παιδί; Όχι αγαπητή μάνα, δεν μπορείς να λείψεις, τί σόι υπεύθυνη είσαι; και στο κάτω κάτω τί το ήθελες το παιδί αφού σκοπεύεις να βρεις δουλεία; Ε;Ε;
Περίπτωση 4η: Καφέ "Η ωραία ΕΥΠ"
Όπου για θέση σερβιτόρας σε καφετέρια συμπληρώνω αίτηση 2.5 σελίδων, στις οποίες ζητούνται κάθε λογής στοιχεία, μεταξύ αυτών και "συστάσεις από καθηγητές"!!!
Παραμένω άνεργη, ανενεργή, αλλά γεμάτη οργή.
5 comments:
Και λίγα λές και λίγα αναφέρεις και ...γαμησε τα!
Φίλη κολλητή, πτυχιούχος ΑΣΟΕΕ, συνεντευξιάστηκε για εργασία στο εμπορικό κομμάτι του λογιστηρίου και η πρόταση ήταν:
6ημερη εργασία plus 2 Κυριακές το μήνα(=28 εργασιμες μέρες το μήνα), 720 μεικτά και είναι προφανές χωρίς υπερωρίες και χωρίς κάποιο επίδομα!
Αν αυτό δεν είναι εργασιακό Νταχάου τότε τι είναι?
Ελπίζω να μην υπέκυψε η φίλη σου. Θα μου πεις, θα βρεθούν άλλοι πολλοί και θα πουν κι ευχαριστώ, όμως ο καθένας μας όσο μπορεί και όσο αντέχει ας μην κάνει γαργάρα την ξεφτίλα.
Χα! το πιο κωμικοτραγικό (αλλά και πιο ευγενικό συνάμα) συνέβη σήμερα. Πριν από λίγο έλαβα επιστολή από κομμωτήριο (!!!) όπου είχα απευθυνθεί δια εργασίαν: "Σύμφωνα με τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την πρόσφατη συνάντησή μας, πράγματι, διαθέτετε αξιόλογα τυπικά προσόντα καθώς και μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα (ναι, αυτό μου το ΄χει πει και ψυχίατρος)Ζητάμε όμως κάτι διαφορετικό και για το λόγο αυτό οδηγηθήκαμε στην απόφαση να μην προχωρήσουμε στην πρόσληψή σας".
Καλά μού τα 'λεγε ο Σ. έπρεπε να συστηθώ ως Λίτσα!
κι εδώ το ίδιο λούκι. τριήμερος εργασία από τις 5 το απόγευμα έως κλείσιμο (γενικά μιλώντας) με χρέη καθαριστή, σερβιτόρου, παιδί της κρέστ και ''να φέρνεις και την παρέα σου στο μαγαζί''.
και η ανάγκη συνεχίζεται...
Και τα tips στο ταμείο στήριξης του μαγαζιού;
Post a Comment