2.12.10

Απάθεια



Παρακολουθούσα χθες  στον "Εξάντα" το "οικονομικό θαύμα" της Γουατεμάλας. Μιας χώρας υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, όπου οι αριθμοί ευημερούν και τα παιδιά υποσιτίζονται. Ο παιδίατρος έλεγε πως ο χρόνιος υποσιτισμός οδηγεί σε νοητική υστέρηση και αυτό είναι μάλλον το ζητούμενο από την Κυβέρνηση, χαμηλόνοες υπήκοοι που δεν αντιδρούν. 
Όσο ανακατευόταν το στομάχι μου, τόσο περισσότερο μπουκωνόμουν με αποξηραμένα φρούτα. 
Με πήρε ο ύπνος στον καναπέ. Όταν ξύπνησα ένιωσα ανακούφιση που είχε τελειώσει το ντοκιμαντέρ. Βγήκα να καπνίσω ένα τσιγάρο να πάει κάτω το άσθμα, σκέφτηκα τον Μάριο Μονιτσέλι το δημιουργό της αξεπέραστης κωμωδίας "Οι εντιμότατοι φίλοι μου" που πήδησε από τον 5ο όροφο του νοσοκομείου. 95 χρονών, έφυγε πετώντας για την πλάκα του. Μετά θυμήθηκα τα υψηλά ποσοστά κατάθλιψης που σημειώθηκαν τελευταία και την ψυχολόγο που έλεγε ότι η οικονομική κρίση οδηγεί σε οξύθυμη συμπεριφορά ή σε απάθεια. Είχα πολλά νεύρα τελευταία είναι η αλήθεια, αλλά τώρα καλώς ή κακώς ηρέμησα κι έτσι απαθής, έπεσα για ύπνο.

4 comments:

bernardina said...

Αγάντα βρε γατόνι, θα γυρίσει ο τροχός, θα μαμήσει κι ο φτωχός! Αλλά να οργανωθούμε, ρε παιδιά, γιατί μας έχουνε μαμήσει οχτώ φορές κι εμείς ούτε μία, όπως λέει και το παλιό ανέκδοτο, χεχε

Sisyfina said...

Να δεις που γι' αυτό έχω χαλαρώσει, από το πολύ σεξ!!!

bernardina said...

Πού 'σαι ρε γατόνι και χάθηκες πάλι; Σ' έφαγε το σεξ και η πολλή χαλάρωση; Παουσιάσου λέμε!

Sisyfina said...

Άσε... πολύ σεξ, βιτσιόζικο, με ξύλο, με βασανιστήρια, πολυνομοσχέδιο σεξ. Και το χειρότερο είναι ότι πεινάς μετά...