30.5.11
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
Συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία Κύπρου, ανάμεσα σε ναούς και προσκυνήματα του καπιταλισμού. Τράπεζες,μαγαζιά με επώνυμα πανάκριβα ρούχα. Εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, συνταξιούχοι, μαμάδες, παιδιά, μωρά, σκυλιά, άστεγοι,φρικιά, κοπέλες με φούξια νύχια. Κοιταζόμασταν. Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Έβρεχε. Μαζευτήκαμε πολλοί για τα δεδομένα της Ρόδου, κατηφορήσαμε προς το Δημαρχείο.Κατσαρόλες, κρουστά, σφυρίχτρες.
Φωνάζαμε. Οι τουρίστες μας φωτογράφιζαν. Δεν έφευγαν ούτε αυτοί, ήταν σκεπτικοί.
"ΕεεΟΟΟ πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από δω. ΟΥΣΤ" Πέσανε κάτι άκυρα συνθήματα, ένας εθνικός ύμνος, το Πότε θα κάνει ξαστεριά. Μετά άρχισαν τα καλά. Από φοιτητές και μαθητές. "Οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι Στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι". Πέντε έξι άτομα είχαν κάνει μπέρτα την ελληνική σημαία. Αμίλητοι.
Φωνάζαμε. Μάς έπνιγε το δίκιο. "Τον κόσμο τον αλλάζουν οι εξεγερμένοι και όχι οι ρουφιάνοι και οι υποταγμένοι".
Θαύμασα τους μαθητές. Είδα στα μάτια τους τη φλόγα, ο κόσμος τους έλεγε να πάνε μπροστά, να φωνάξουν, να δράσουν "Μέχρι να φτάσουμε στην ηλικία να ψηφίζουμε θα τους έχετε αφήσει να πουλήσουν την Ελλάδα στη Γερμανία και τώρα πετάτε το μπαλάκι σ' εμάς;" Αδικημένα όμορφα παιδιά, η περιπέτεια πέθανε. Τώρα, μόνο άγρια μάχη για επιβίωση.Όλοι στο δρόμο!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
ήρθε η ώρα του λα ου
όλοι στο δρόμο πηδήματα παντού.
χε χε χε
δ
Φαντάσου την έκπληξη του Καυκά όταν θα βρέθηκε στο Σύνταγμα μετά από τέτοια περιπέτεια που έζησε..
Κι εμείς, πού να το φανταζόμασταν. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, κάθονται σαν κότες τώρα και καταστρώνουν τα βρωμοσχέδιά τους.
μα δεν είδες την έπαρση του χυδαιοτάτου χτες το βράδυ στην νετ;
Μίλαγε αργά καθαρά και με εύκολες ευεξήγητες λέξεις γιά να τον καταλάβουν οι αγανακτισμένοι.Περιμένουν σαν τα κοράκια το τέλος του παιχνιδιού.Σου λέει, θα φωνάξουν οι βαρεμένοι, θα φύγουν.πάλι εδώ εμείς θα είμαστε .Ουστ ρε από δω επιτέλους.Δε βρέχει.Σας έχουν πνίξει στη ροχάλα.
δ
Δεν τον είδα, μού προκαλεί αναγούλα. Νομίζω πως ετοιμάζουν κάτι χειρότερο, μακάρι να πέσω έξω.
ΤΙΠΟΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥΝ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ.ΚΑΙ ΑΚΟΥ..ΕΧΩ ΔΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ..ΠΟΝΑΓΑΜΕ ΤΟΤΕ.
ΣΕ ΕΧΕΙ ΠΟΝΕΣΕΙ ΔΟΝΤΙ..ΞΕΡΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ..ΓΙ'ΑΥΤΟΥΣ ΕΔΩ..ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΗ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ..
Όλα καλά, αλλά θα ήθελα να μάθαινα τι κάναν οι γείτονες του προηγούμενου ποστ! Ζητάω πολλά; :))
AdeGia
τώρα που κάναμε ένα βήμα μπροστά, απεύχομαι το χειρότερο. Θέλω δίκες, φυλακή και δημεύσεις.
Rodia
καλωσήρθες:) Εννοείς αν κατέβηκαν κι αυτοί; δεν ξέρω. Χθες άκουγα τον πατέρα να ρωτάει την κόρη "πώς πήγε σήμερα;" "καλά" "είκοσι; κανένα λάθος;"
και γώ έτσι φοβάμαι.Τους ξέφυγε το πλάνο της αναμονής.Τώρα προσπαθούν να τους παγιδέψουν με συνεντέυξεις και εμφανίσεις στα κανάλια.Οι πρώτοι μασησαν.Αν τελικά το κατάβουν και σταματήσουν τις εμφανίσεις , τότε πιστεύω πως θα κατεβάσουν τα ματ.Δε χρειάζεται κανένας έλληνας κανέναν πούστη δημοσιογράφο να του δείξει γιατί είναι θυμωμένος.Οι αγανακτισμένοι στις πλατείες.Να αφήσουν τα στούντιο γιά τα παπαγαλάκια.
δ
εμείς αύριο Κυριακή θα κατέβουμε πλήρεις παιδιών και μωρών και ελπίζω να γυρίσουμε σπίτι αρτιμελείς.
Εγώ που έχω αύριο γάμο γαμώ την κοινωνία μου που πάει και παντρεύεται ακόμα; μελλόνυμφα σπασικλάκια get a life!
Post a Comment