13.5.12

Γιορτάζω, μαμά

           
          

 Άκουσα την καρδιά σου
Αρχαίο ταμπούρλο στη μήτρα του κόσμου 
Ένωσα ζωή με πνοή
Μακάρια λαχτάρα στην άκρη του τρόμου

Ταξιδεύουμε σε κύματα
Εσύ θα γίνεις μωρό
Κι εγώ θα γίνω μητέρα
Πώς απλωνόμαστε έξαλλα!

Δεν σε γνωρίζω
Μόνο τα κύτταρα μου σε ξέρουν
Σε περιμένω
Με όλη μου τη ζέση σε αναζητώ

Σε φοβάμαι
Θα είσαι μικρό μέσα σε ένα μεγάλο θαύμα
Κάτι τόσο θερμό όσο η ζωή
με κάνει να τρέμω

Σαν κάτι κοινό μα μοναδικό
Όπως η κάθε καινούρια μέρα
Θα φανείς στο στερέωμα
Θα λάμψεις κι εγώ θα σβήσω για να σταθείς
Δεν είναι που ξεκινάνε όλα από το τίποτα
Είναι που τίποτα δεν  χωράει
Τη μεγαλοσύνη τους

21.6.07

1 comment:

Ange Alexiou said...

Υπέροχο...