30.7.12

Νισυρίαση

Η ευτυχισμένη στιγμή που φεύγει το πλοίο και είσαι κι εσύ μέσα.


Μια στάση σε νησί που μοιάζει επίσης με πλοίο.


Καθώς απομακρύνεται διασπάται σε φωτεινές μπάλες.


Το φεγγάρι μια γραμμή από νέον. Τήλος on acid.


Ο δρόμος για το ηφαίστειο.


Μέσα από τα σύννεφα.


Κοκκινίζει το βουνό από τον πορφυρίτη.


Μια ζωγραφιά.


Εδώ μυρίζει θειάφι.


Ο κρατήρας.




Όσο πιο μεγάλο το διάστημα ηρεμίας, τόσο πιο ισχυρή η έκρηξη που ακολουθεί. 




Σπηλιές για αναχωρητές και πολεμιστές στην παραλία.


Φουντώνει η κάππαρη.


Τέφρα και λάβα.


Μαύρη αμμουδιά.

2 comments:

Anonymous said...

ζήλεια,να ξες

Sisyfina said...

μη ζηλεύεις.. ένα μικρό ταξίδι ήταν :)