10.5.07

Τί άρωμα

Έτσι λοιπόν αφού τραγουδιστές και celebrities σχολιάζουν λογοτεχνικά έργα με τις ευλογίες των εκδοτών που τους μοστράρουν στα βιβλία τους, καταλαβαίνεις ότι έχεις κάποιο πρόβλημα αν δεν σ' αρέσει το ίδιο βιβλίο που σου άρεσε πριν από χρόνια, ιδίως όταν αρέσει τόσο πολύ στη διάσημη τραγουδίστρια που η άποψή της αρέσει τόσο στον εκδότη.
Υπάρχει το δεδομένο της παγκοσμιοποίησης, μίας σούπας και ενός μίξερ που αλίμονό σου αν δεν σου αρέσουν, θα στα ταϊσουν με το χωνί θες δε θες, τα γουρούνια και τα μαργαριτάρια έχουν την ίδια και απαράλλαχτη αξία και μη στραβώνεις. θα σου φέρουν το εύπεπτο στο πιάτο και το βαρύ θα το πασπαλίσουν με χρυσόσκονη για να "σπάσει" λίγο.
Επανέρχομαι στο βιβλίο και συνοψίζω: 1.δεν θυμάμαι αν η έκδοση του τότε ήταν ίδια με του τώρα αλλά τότε ήταν σίγουρα πιο καλαίσθητη. 2.Αν φοβάμαι να ξαναδιαβάσω βιβλία που μου άρεσαν κάποτε τί ισχύει τελικά; μου αρέσουν ή μου άρεσαν; σε μία συζήτηση λόγου χάρη θα πω α αυτό είναι μάπα, αλλά κάποτε μου άρεσε τόσο πολύ; είναι γελοίο 3.καλύτερα να μην τα ξαναδιαβάζω, υπάρχουν τόσα άλλα που περιμένουν. Αυτά.

Και ένα ωραίο ποιηματάκι του παρεξηγημένου από μένα (?)Γ. Ρίτσου που διάβασα πρόσφατα σε εφημερίδα:
"Αδέλφι, εδώ βαθιά μου ανθίζει/ένας κήπος για σένα. Καθώς έπεφτε η βροχή/και δεν ήταν ένα πράσινο φύλλο/για να με μάθει πώς χαμογελούνε/εσύ χτύπησες το τζάμι μου/και μου 'βαλες κρυφά και σιωπηλά/στην έρημη παλάμη/τους σπόρους της αγάπης".

No comments: