Ύπνος χωρίς όνειρα

Η διαφημίστρια Μίλκα Πολιάνι επιβεβαιώνει τις πιο φριχτές υποψίες σε πρόσφατη συνέντευξή της: "Σήμερα τα όνειρα τέλειωσαν. Ο κόσμος δεν ονειρεύεται πια." Για αυτό και οι διαφημίσεις χρησιμοποιούν "αληθινούς" ανθρώπους και όχι σύμβολα τελειότητας. "Η γενιά που τώρα μπαίνει στην παραγωγή είναι η πρώτη μεταπολεμική γενιά που δεν θα ζήσει καλύτερα από την αμέσως προηγούμενη." Ανατριχιαστικό;

Πώς να δείξεις πια απλησίαστα πρότυπα στο καταναλωτικό κοινό; θα καγχάσει. Ούτε ντομάτες δεν θα μπορέσει να σου πετάξει γιατί είναι πανάκριβες.

Η διαπίστωση είναι τόσο θλιβερή, όχι γιατί είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και καθησυχαστικό να ονειρεύεσαι χλιδές και καταναλωτικές υπερβάσεις και να θέλεις ν' αγοράσεις χίλια υπέροχα άχρηστα αντικείμενα, αλλά γιατί είναι απελπισία να μην έχεις πλέον το δικαίωμα ονειρεύεσαι, ούτε τη διάθεση εφ' όσον δεν έχεις τη δυνατότητα.

Αν υποτεθεί ότι σύγχρονος άνθρωπος=καταναλωτής, ο καταναλωτής είναι ένα παιδί που έχει μαραζώσει, δεν παίζει και υπολογίζει να αγοράσει με το χαρτζηλίκι του τετράδια και μολύβια που θα γράφουν μόνο εργασίες, δεν σκέφτεται να ζωγραφίσει, θα είναι επικίνδυνο να του ξεφύγουν μολυβιές και χρώματα, θα χάσει την ηρεμία του και θα αρχίσει να επιθυμεί ότι δεν μπορεί να αποκτήσει και αυτό είναι πάρα πολύ επικίνδυνο, κάπως έτσι γεννιούνται οι εξεγέρσεις όταν ένα παιδί βάλει χρώμα στη γκρίζα ζώνη της ύπαρξης.