Δεν θέλω άλλο φως, με κούρασε το φως. Κλειστά παραθυρόφυλλα όλη μέρα, να μην μπαίνει μέσα ο χρόνος και οι φωνές του. Μ' ενοχλεί πια κι ο θόρυβος, μηχανάκια, κοράκια, δεκαοχτούρες, τρυπάνια, τηλεόραση, τηλέφωνα, συναναστροφές. Τ' ανοίγω λίγο πριν νυχτώσει, να μπει αυτό το γλυκό χρώμα που ημερεύει το βουητό και μετά γεμίζει το δωμάτιο νύχτα. Αστέρια, φεγγάρι, αρώματα άσπρων λουλουδιών, τραγούδια.
Ανακαλύπτω μυστικές υφάνσεις, όλα γραμμένα με της καρδιάς το αίμα. Ανώφελα όλα. Η τέχνη της ζωής, μόνο για να μοιράζεται στ' αδέσποτα.
Ξενοδοχείο με 41 δωμάτια. Kατοικημένα από ξένους που μιλούν σπαστά αληθινά, όποτε κάνει λογαριασμούς η ξενοδόχος.
No comments:
Post a Comment