θέλω ένα απόγευμα να κλείσω τα μάτια και τ' αυτιά μου στις σειρήνες
των συναγερμών, των βομβαρδισμών, των καταφυγίων, των ασθενοφόρων, της φωτιάς και του πολέμου
και σα να μην υπάρχει χρόνος ν' ακούσω αυτό
όπως δεν το άκουσα τότε που τίποτα δεν ήξερα και τα γνώριζα όλα
2 comments:
κομματάρα...
προλαβαίνω να δικαιωθώ εν ζωή:)
Post a Comment